23 ŞUBAT 2021 SALI YENİ HAFTA ILIK BAŞLADI SAYILIR...

 

Cemreler düşmeye başladı..

Mis gibi bahar havaları yakındır artık..

Ah bir de şu virüsten kurtulabilseydik
ne harika olurdu...

Sabretmeye korunmaya devam..

Allah hepimizin yardımcısı olsun..

Prof. Dr. Doğan Cüceloğlu'nu

 kaybettik maalesef geçen hafta. 

Eserleriyle görüşleriyle birçoğumuzun hayatına

 bir şekilde dokunmuştur diye tahmin ediyorum. 

Işıklarda dinlensin inşallah...

En son Netflix de bu filmi seyrettim.

Oldukça sürükleyici bir film...

Narsist bir sosyopat ve bir sahtekar olan
 Marla Grayson'un etrafında dönen
bir kara komedi gerilim filmi.
 Komplocu arkadaşlarının yardımıyla
 zengin yaşlıların parasını zimmetine geçirir.
Ancak, Marla'nın hayatı, ailesi olmayan, evli olmayan,
 zengin bir kadın olan Jennifer Peterson'a
 aynı şeyi yapmaya çalışınca karanlık bir hal alır. 

Başrol oyuncusu Rosamund Pike' ı
daha önce Kayıp kız filminde 
izlemiş ve çok beğenmiştim . 

                                     

Bu aralar evde KEREVİZ MÜCVERİNİ  çok yapıyorum ben..

Hem lezzetli hem faydalı bir yemek oluyor..

Ben patates kullanmıyorum .
havuç beyaz peynir de ilave ediyorum

                                                          ayrıca fırında yapıyorum..

Yapımı için malzemeler

• 4 adet patates
• 1 adet kereviz
• 1 adet soğan
• 5 dal maydanoz
• 2 adet yumurta
• 2 yemek kaşığı un
• Tuz
• Karabiber
• Zeytinyağı

Sosu için:

• 1 yemek kaşığı mayonez
• 3 yemek kaşığı süzme yoğurt
• Tarhun otu
• Tuz
• Karabiber

Kerevizli patates mücveri tarifi Nasıl yapılır?

Rendelediğiniz patates, kereviz ve soğanı geniş bir kaseye alın. İnce kıydığınız maydanoz, yumurta, un, tuz ve karabiberi de ilave edip karıştırın. Hazırladığınız harcın tamamını, yağladığınız yapışmaz yüzeyli bir tavaya yayın. Her iki tarafını da kızartın. Yağlı kağıt üzerine alıp fazla yağını çektirin. Sosu için gerekli tüm malzemeyi bir kasede karıştırın. Kerevizli patates mücverini bir servis tabağına alın. Yanında hazırladığınız sos ile servis yapın.

En son bu kitabı okudum ve
çok beğendim..

Scott Reccardi,

 Amerikalı dedesinden miras kalan günlüğün

 büyük bölümünün 

Osmanlıca olduğunu öğrenince şaşkına döner. 

Dedesinin ısrarla okumasını istediği bu yıpranmış 

lekeli defterdeki sırrın peşine düşüp,

 Doğu’nun gizemli kenti İstanbul’a gitmeye karar verir.

 Ancak İstanbul’da gemiden iner inmez,

 günlüğün şöhretinin kendisinden önce 

buraya geldiğini anlayacaktır. 

Büyük Britanyalı casuslar da, Amerikalılar da peşindedir...

 Osmanlı hafiyeleri de onları adım adım takiptedir. 

Sağlıkla tekrar görüşmek dileğimle şimdilik hoşçakalın Allaha emanet olun...

Doğan Cüceloğlu Anısına...

HELÂL

Amerika'dan gelen bir misafirime su verdim, boğazına kaçtı, öksürdü, "helâl" dedim. Anlamadı. Ne anlama geliyor, diye yüzüme baktı.

Anlatmaya çalıştım. Amerika'da yirmi beş yıl bulunmuş, orada üniversite düzeyinde ders vermiş birisi olarak kavramın bizdeki anlamını veremediğimin farkındaydım. Daha doğrusu Amerikan İngilizcesinde buna denk gelecek bir kavram bulamıyordum. Anlatımım yüzeysel kalıyordu; Türkçedeki o vurucu gücü ifade edemiyordu.

"Helâl" kavramını daha iyi anlatabilmek için "haram" kavramını anlatmaya çalıştım. Suyu ben verdim; verdiğim suyu helâl ediyorum, bu sana haram değil, sana bir kötülük olmasın, suyumu helâl ediyorum, diyerek niyetimi belli ettim. “Niyet önemli,” dedim.

Bildiğim bir öyküyü anlattım.

Tanıdığım genç kız evlenmeden önce mobilyacıları geziyor ve güzel bir koltuk takımı görüyor. Bu takımı satan kişi belirli bir fiyattan aşağı inmiyor. Genç kız içinden bu takımı çok beğendiğini belli ettiği için satıcının fiyatı yükselttiğini düşünüyor.

Pazarlık etme çabalarına rağmen fiyatı düşüremeyince genç kız, "peki, alıyorum, ama hakkımı sana helâl etmiyorum," diyor. Adam soğukkanlılıkla, "Hanım kızım, o zaman bu koltuk satılık değil, sana satmıyorum," diyor. Üniversite bitirmiş, modern kız, niye satmayacakmışsınız, parasını veriyorum ya, gayet tabii satacaksınız, diyor. Adam gayet sakin, artık satılık değil, diyerek sırtını dönüp o yokmuş gibi davranıyor. Genç kız ağlayarak babasına gidiyor; durumu anlatıyor. Baba, kızım sen ne yaptın, esnafa öyle konuşulur mu, diyerek devreye giriyor. Yanına bir de tanıdığı müftüyü alarak mobilyacıya gidiyor. Neticede genç kız babasının ve müftünün şahitliğinde, "verdiği parayı canı gönülden helâl ettiğini," ifade ederek istediği mobilyayı satın alabiliyor.

Bu genç kız o dönem asistanım olarak çalışıyordu, bu öyküyü tüm ayrıntılarıyla biliyorum. Amerikalı misafirime bu öyküyü anlattım. Benim su içmemle bunun ne alakası var, gibisinden yüzüme baktı.

Suyu sana helâl ediyorum, için rahat olsun dedim. Helâl etmesen ne olur, dedi. "Kul hakkıyla karşıma gelmeyin" anlayışından söz ettim. Dikkatle dinledi. Bu dediğin bir değer olarak yaşıyor mu, yoksa bir slogan gibi konuşulan alışkanlık haline gelmiş bir söz mü, diye sordu.

Ne fark eder eder, diye sordum.

Gerçekten bir değer olarak yaşıyorsa sizin ülkenizde rüşvet ve hak yeme olmaması gerekir, insanların birbirini kazıklamadığı bir toplum olmanız gerekir, diye düşünüyorum dedi.

Yüzüne baktım; bir süre bakıştık. Sustum.